Liberty Bell

Een vooraanstaande politica strandt aan de vooravond van de verkiezingsuitslag met haar kind in ‘the middle of nowhere’. Deze noodgedwongen stilstand biedt voor het eerst ruimte aan haar gedachtes en herinneringen die elkaar in hoog tempo afwisselen en niet meer terug te dringen zijn. Hoe is ze op dit punt terecht gekomen? Wat is de prijs van de offers die ze heeft moeten brengen en wat betekenen haar keuzes voor de opvoeding en het leven van haar kind?
In Liberty Bell zien we de worsteling van een vrouw waarbij ze in dialoog met zichzelf en haar kind zoekt naar hoe de rol van politica zich moet verhouden tot de rol van vrouw en alleenstaande ouder.

“Ik ben heel lang bang geweest.
Voor de wereld die jij schiep.
Voor hoe wreed jij hem maakte”

De pers over Liberty Bell

“Anne-Chris Schulting schittert als niet op waarde geschatte politicus (…) Haar loepzuivere tekstbehandeling gaat in de regie van Brouwers en Van den Kieboom samen met een ijzersterke fysiek.” – Theaterkrant

‘’De weerbarstige verstandhouding tussen vrouw en kind, beiden niet op waarde geschat door de samenleving waarin ze zich begeven, is het kloppende hard van Liberty Bell” – Theaterkrant

“Het zijn vooral politici die verwijt krijgen veel te praten en weinig te zeggen. Maar dat kan van deze politica niet worden gezegd, want soms hebben de woorden die uit haar mond komen de kracht van mokerslagen waarvoor je als toeschouwer niet kunt wegduiken.” – Brabant Cultureel

Over het zuid land

In Liberty Bell spelen de makers van het zuid land met de wisselwerking en het spanningsveld tussen kind en moeder, tussen jonge speler en actrice.
De voorstellingen en projecten van het zuid land bieden nadrukkelijk ruimte aan het perspectief van kinderen op verschillende thematieken. De verhouding tussen kind en volwassene is per definitie een verhouding van macht en gezag. het zuid land stelt vragen bij die vanzelfsprekendheid en speelt met de verwachting die we als volwassenen van kinderen hebben.

‘Wat nou, als we niet kijken naar kinderen als onwetende, aaibare en onschuldige wezentjes maar hen serieus nemen en zien voor wat ze zijn; mens in wording.’

Speelduur 70 minuten, geen pauze