OSSO

Na afloop van de voorstelling vindt er een nagesprek plaats met regisseur Priscilla Vaudelle. 

Maggie en Steven zijn sinds een jaar uit elkaar. Ze hebben samen twee kinderen: Stef (18) en Michael (16). Samen proberen ze hun gezinsleven op een nieuwe manier vorm te geven. Maar hoe leef je je leven als familie op het moment dat je uit elkaar bent? Met muziek van singer-songwriter Zoë Livay en muzikale coaching van Glen Faria.

Zoon Michael (Erwin Kiene) heeft zich opgesloten op zijn kamer. Precies op de dag dat zijn zus Stef (Zoë Livay) haar eerste solo-optreden heeft. Niemand weet waarom hij zijn deur niet opendoet en in paniek vraagt Maggie (Samantha Cherish Wielkens) aan Steven (Ayrton Kirchner) om langs te komen. Ze heeft hem gisteravond verteld dat ze een grote opdracht in het buitenland heeft aangenomen, met de mededeling dat de kinderen voorlopig bij hem zullen moeten wonen. Haar eigen huis heeft ze te huur gezet en morgenochtend komen er huurders voor een bezichtiging. Alleen is het daarvoor wel nodig dat Michael uit zijn kamer komt.

Aan de hand van scherpe dialogen, kwetsbare songs en vurige bewegingen komen de structuren binnen het gezin bloot te liggen. Een ontroerend, grappig en confronterend familieportret, waarin niet de oplossing maar de poging centraal staat.

In het Surinaams en straattaal betekent osso ‘huis’ of ‘thuis’.

Voor OSSO hebben Priscilla Vaudelle en Tim van den Heuvel hun krachten gebundeld. Tim en Priscilla bedenken samen, Tim schrijft en Priscilla regisseert. Wat deze samenwerking bijzonder maakt, is dat zij net als de ouders in OSSO co-ouders zijn van een zoon (2018).